De Berengrot in Kletno is een van de langste en diepste in Polen. Tot op heden is de exacte lengte van de gangen niet bekend, maar deze wordt geschat op ongeveer 5 km, terwijl de diepte meer dan 100 m bedraagt.
Op het middelste niveau bevindt zich een aparte toeristische route voor bezoekers. Deze is zeer aantrekkelijk vanwege de unieke druipsteenversiering en de aanwezigheid van talloze botten van dieren uit de ijstijd. De uitzonderlijk goed bewaarde druipsteenversiering van de grot is voornamelijk te danken aan de ophoping van calciumcarbonaat in het water, dat de vorm aanneemt van calciet. Calciet kan in verschillende vormen voorkomen. De druipsteenformaties omvatten stalactieten, stalagmieten en hun combinaties, d.w.z. spectaculaire stalagmieten.
Het water dat langs het plafond van de grot naar beneden stroomt en calcietgordijnen vormt, ziet er ook bijzonder mooi uit. De bodem van de grot ziet er al even interessant uit. Hier zien we necrotische kommen met water, koraalrifachtige formaties en zeldzame bolvormige mineraalkorrels.
De Berengrot in Kletno werd bij toeval ontdekt in 1966. Na veel onderzoekswerk werd hij in 1983 opengesteld voor toeristen. In 1977 kreeg de grot de titel van natuurreservaat. De huidige toeristische route is ongeveer 360 m lang en de rondleidingen worden begeleid. Wie de grot verder wil verkennen, kan kiezen voor de 3 uur durende extreme route, waarbij je je even een echte grotontdekkingsreiziger voelt. Deze route omvat een afdaling naar de bodem van de Great Rift en gaat door nauwe spleten. Om deze reden wordt deze route aanbevolen voor minder grote en fysiek fitte mensen.
